ما نه آنيم ک در بازي تکراري اين چرخ و فلک
هر چه از ديده مان رفت زخاطر ببريم
يا ک چون فصل خزان آمد و گل رفت بخواب
دل ب عشق دگري داده ز آنجا بپريم
وسعت ديده ي ما خاک قدم هاي تو بود
خاک زير قدمت را ب دو دنيا ندهم.