باده اي بود و پناهي ، كه رسيد از ره باد..//
گفت با من : چه نشستي كه سحر بال گشاد ..//
من و اين ناله ي زار من و اين باد سحر..//
آه اگر ناله ي زارم نرساند به تو باد..//
