همه لرزش دست و دلم
از آن بود که عشق پناهي گردد
پروازي نه گريز گاهي گردد
آي عشق آي عشق
چهره آبي‌ات پيدا نيست

و خنکاي مرحمي بر شعله زخمي
نه شور شعله بر سرماي درون
آي عشق آي عشق
چهره سرخت پيدا نيست

غبار تيره تسکيني بر حضور ِ وهن
و دنج ِ رهائي بر گريز حضور
سياهي بر آرامش آبي
و سبزه برگچه بر ارغوان
آي عشق آي عشق
رنگ آشنايت پيدا نيست

"احمد شاملو"