دلم پرشده از همه جا...از همه کس...

خالي نميشود که ...آرام نميشودکه...

بغضي انگار...

به جاي گلو...قلبم راسدکرده...!



نه غريبه...

ازتو دلگير نيستم ...

از دلم دلگيرم...

دلگير...!

تازگي ها با حرف که هيچ ...يک نگاه هم کافيست ...

براي شکستنش...

هيچ کس نمي داند...

توهم نمي داني...

پشت اين چهره ي آرام در دلم چه مي گذرد...

نمي داني...

از اين آرامش ظاهر و اين دل نا آرام...



چه قدر خسته ام...!


بگذار همه فکر کنند مغرورم ...

بگذار فکر کنند...

فکرشان چه اهميتي دارد...؟!

چه مي دانند آنها ...

از سنگيني قلبم...

از حرف هاي نگفته درونم...


دلگيرم خدا...