کار من مثل تنيدن آفتاب به

کوير گسترده مي شود اگر

مقصدم جايگاه تو باشد.

يکديگر را گم کرده ايم

تا يکى ديگر را پيدا کنيم

به هميــن سادگى!

هر ستاره

فانوسي است

که خدا روشن کرده ..

هيچ جاده اي

بي فانوس نيست

حتي شب ...

گذر فردا

تا بوده به شب بوده

تا مقصد صبح .

من در پيچ و خم افکار

بتو مي انديشم که سراپاي وجودت

همه از اهل وفاست

زندگي معجون تلخي است ..//

كه همه ي ما مجبور به چشيدن آنيم ..//

پس مي چشيم به نام كساني كه دوستشان داريم ..//

ولي آنها خبر ندارند و دوستمان دارند و ما هم بيخبريم ..//

به کجا مي نگري!؟

زندگي ثانيه ايست! وسعت ثانيه را مي فهمي!؟

هيچکس تنها نيست...! ما خدا را داريم...

خدايا آلودگي آدمها از حد گذشته...

دنيا را چند روز تعطيل نميکني؟؟

وقتي دلت خسته شــد ،
ديگر خنده معنايي ندارد ...
فـقـط مي خندي تا ديگران ،
غم آشيانه کرده در چشمانت را نـبـيـنـنـد !