دشنه ي عشق ماه من / از دل من گذر کند***
نيز به تير چشم خود / سينه ي من سپر کند***
تا دل او شود رضا / دلم پر از شرر کند***
باز دلم ز هجر او / داد و فغان به سر کند***
داد زدم سر دلم / بلکه به او اثر کند***
تا که تواند اين دلم / فقط شبي سحر کند***
ندا برآمد از دلم / ماه من ار نظر کند***
بيايد و به نور خود / شب مرا سحر کند***
يا مهدي عجل علي ظهورک