کـــــــــافه شلوغـــ


چشـــمانـــم را از پنـــــجره کــــافه به آســـمان مي دوزم

شـ ـــک ندارم ماه که پيـــ ـدايش شود

تو نيـــ ــز مي آيــــي

قهـــ ــوه ي ســرد شده ام را با آتـــ ـــشي که در دلـــم به پا کردي

گــ ـــــرم مــــــي کنم و سر مي کــ ــــــشم

و مــــــنتظر آمدن مـــــاه مــــــي شــــــوم