سلام عليکم خدا قوت

آن شب ، شب بيست و هفتم رجب بود . محمد غرق در انديشه بود که ناگهان صدايي گيرا

و گرم درغار پيچيد : بخوان! بخوان به نام پروردگارت که بيافريد ، آدمي را از لخته خوني

آفريد ، بخوان که پروردگار تو ارجمندترين است ، همو که با قلم آموخت ، و به آدمي آنچه را

که نمي دانست بياموخت . . .