در عمليات کربلاي دو، محمود کاوه، فرمانده لشکر پنجاه و پنج ويژه شهدا، کار عجيبي کرد.
نيروهاي خط شکن را که جلو فرستاد، آمد و نمازي دو رکعتي را اقامه کرد.
بعد از نماز گفت:« اين نماز را فقط به دو دليل خواندم، اول براي پيروزي بچه هاي خط شکن و بعد ...»
يکي از بچه پرسيد: «بعد چه؟»
« دلم مي خواهد اگر خدا لايقم بداند، اين نماز، آخرين نمازم باشد.»
و خدا لايقش دانست.
محمود کاوه در همان عمليات شهيد شد.
