هـر جـمـعــــه يــک پـيــام ، بـه امـيــد ِظـهــوردر اضطراب چه شبها که صبح شان گم شد چـه روزهـا کــــه گـرفـتـــــار روز هـفــــتـم شدچه قدر هفته پر از شنبه شد، به جمعه رسيد و جـمـعــــه روز تـفــــرّج بـــــراي مـــــردم شـد!چه قــدر شنبـه و يـک شنبـه و دوشنـبه رسيد ولي همـيشه وهـر هـفـتـه جـمـعـه ها گم شدچه هفتهها که رسيد وچه هفتهها که گذشت شمـارشي کـه خلاصـه بـه چـنـد و چـنـدم شدو هـفـتـهاي که فـقـط ريـشه در گذشتن داشت بـراي شعـله کـشيـدن بـه خـويـش هـيـزم شدنـه شنبـه و نـه جمعـه و نـه هيـچ روز ِ ديگر همدر انتـــظار ِ تـو ، قـلـبـي پـــر از تـلاطــم شـد !؟کـــدام جــمـعـه ي مـــوعـــود ميزنـي لـبـخـنـد بـه اين جـهـان کـه پـر از قـحـطي ِتبســم شـد؟بـــراي آمـــدنــت ، جـــمــعــهاي مـعـــيــن کـــن کـه هـفـتـهها همـهشـان ،خـالي از تـرنــم شـدالــلـــهـــــم عــجــــل لـــولــيـــــک الـــفــــــرج