پيامبر اعظم(ص)-بعثت
آن که رخسار? او رنگ محبّت دارد
نور توحيد بود آن چه به طلعت دارد
بي وضو جن و ملک نام نکويش نبرند
نام او نزد خدا عزّت و حُرمت دارد
نام او هست صفا بخش دل اهل جهان
که به انداز? فردوس طراوت دارد
اوست خورشيد نبّوت که ز روز خلقت
مهر او در دل هر ذرّه اقامت دارد
اين همان محيي دين است که از روز ازل
به روي شان? خود مُهر نبّوت دارد
اين همان سرو سرافراز و هميشه سبز است
که به سر در همه جا ابر کرامت دارد
اين همان واسط? مبدأ فيض ازلي است
که ز انوار خدا نور بصيرت دارد
اين همان سور? نور است به قرآن مبين
که دراين آيه خداوند بشارت دارد
اين همان شاخ? طوباست که در فردوس است
اين همان عطر نفيس است که جنت دارد
کرد خورشيد نبّوت ز حرا تا که طلوع
آسمان ديد به رخ نور هدايت دارد
همه ذرّات در آن روز به حيرت ديدند
که به قدقامت خود شور قيامت دارد
سند روشن توحيد پرستي با اوست
همرهش مژده اي از صبح سعادت دارد
در ره عشق سبکبال ترين عاشق اوست
گرچه بر شان? خود کوه رسالت دارد
تا به معراج خدا سير وسفر کرد شبي
آن که جبريل به او عشق و ارادت دارد
در حرمخان? حق محرم اسرار خداست
با خدا شب همه شب اوست که خلوت دارد
اوست پيغمبر رحمت که به پاي ميزان
برهمه اهل جهان لطف و عنايت دارد
اي وفائي به گل روي محمّد صلوات
بُردن نام رسول است که لذّت دارد
******
مجمع زينبيون اهل بيت اهواز
بيت آيت الله موسوي
zeynabiyooneahlebeyt.blogfa.com