عشق الهي توصيف کردني نيست، اما وقتي که قلب آدمي پالايش مي شود و آرام مي گيرد، مي توان اين عشق را احساس کرد. وقتي ذهن و احساس، متوجه درون و باطن مي شود، آدمي شعف و سرور الهي را احساس مي کند. لذات حواس پنج گانه دوامي ندارد، اما سرور الهي ابدي و بي نظير است. پاراماهانسا يوگاناندا