آدمي اگر پيامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نيست، زيرا:
اگر بسيار کار کند، ميگويند احمق است !
اگر کم کار کند، ميگويند تنبل است !
اگر بخشش کند، ميگويند افراط ميکند !
اگر جمع گرا باشد، ميگويند بخيل است !
اگر ساکت و خاموش باشد، ميگويند لال است !
اگر زبان آوري کند، ميگويند وراج و پر گوست !
اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، ميگويند ريا کار است !
و اگر نکند، ميگويند کافر است و بي دين !
لذا نبايد بر حمد و ثناي مردم اعتنا کرد
و جز از خداوند نبايد از کسي ترسيد.
پس آنچه باشيد که دوست داريد.
شاد باشيد، مهم نيست اين شادي چگونه قضاوت شود.
کلامي از شيخ بهايي