تنها هنگامي که خاطره‌ ات را مي‌ بوسم/////

در مي‌ يابم ديري‌ ست که مرده‌ ام/////

چرا که لبان خود را از پيشاني خاطره‌ ي تو سردتر مي‌ يابم/////

از پيشاني خاطره‌ ي تو ، اي يار !/////

اي شاخه‌ ي جدا مانده‌ ي من .../////

احمد شاملو./////