مولاي من!

در اين هنگامه سخت امتحان، نفرين ها يا آفرين ها بي اثر است چون تو باشي زمين پر ثمر است وإلا فرو مي رويم در ارض و هلاک مي شويم در بحر. گر همه عار کنند يا برايم جلوه ناز کنند،باز تو مهربان خوبان،نگار من هستي! کنار هر ساحل اگر چه بي تابيم ،دانيم شرح صدرت درياست و دلمان موج در اوج دلتنگي توست.

آقاي من!

عبد حق بودن و با خدا ماندن،به تحقيق،غايت خلق است و زمزمه حق.چه زيباست نداي " أنا يا إلهي عبدک " از حنجره زين العابدين (ع) در پنجره رو به خدا.

آقا!دعايمان کن که در ميانه اين همه نزاع پوچ،به آرامش بندگي برسيم و هست او شويم و مست مو نگرديم.دعايمان کن که بهجت و عبوديت را بشناسيم و اگر پايمان بر زمين است دستي به آسمان داشته باشيم...

يا عشق ادرکني...

"اللهم عجل لوليک الفرج"