فکر مي کردم قهرمان ها چهار شانه و ورزشکارند...

فکر مي کردم قهرمان بايد با هيولا بجنگد...

اما روزي پيرمردي را ديدم...

نه چهار شانه بود و نه ورزشکار

نه جرات مقابله با هيولا داشت و نه توانش را

اما قلبي بزرگ و قامتي برافراشته داشت...

او قهرمان بود...
او نامي ب عظمت اسم پدر داشت...

"مرحوم حسين پناهي"