طناب دار جلو چشام
يه چهار پايه چوبي کهنه ميرقصه زير پاهام
رفيقام قاطي دشمنام،
نميشه تشخيص دادشون از هم
مثل ضربه هايي که زده بودم
نا منظم و پشت سر هم
مياد جلو يه نفر با يه پارچه رو سر
يه ادم ترسو که داره فکراي زيادي توي سر
نگاهش قفل تو چشام
خالي ميشه زير پاهام
يکم سر و صدا
تــــــــــــــــــــمــــــــــــــــــــــــــام
