سلام اي آقاي من. ببخش رو سياهي‌هاي مکررم را! ببخش که حواس شست‌هايم پرت شماست و سر به هوا و بازيگوش شده...
اگر واژه واژه بي‌خط عشقت اشک بنويسم، انتهاي انتظار را نشانم مي‌دهي؟
بوي نم گرفتم زير آوار انتظارت آقا!
جمعه‌ها را يک به يک مي‌بوسم و کنار مي‌گذارم چقدر جمعه مانده تا انتهاي جاده نگاهم؟
يک عمر است در پاييز نيامدنت هر روز زردتر و کم‌رنگ‌تر مي‌شوم! يک عمر است هيچ کجا شکوفه‌اي نمي‌بينم.
کي انتظارمان سبز مي‌شود؟ کدام جمعه بهار مي‌شود؟
سلام.ممنون از حضور و نظر زيباي شما