عاقبت يک روز مغرب محو مشرق مي شود

عاقبت غربي ترين دل نيز عاشق مي شود

شرط مي بندم زماني که نه زود است و نه دير

مهرباني حاکم کل مناطق مي شود

سحر گه رهروي در سرزميني * * * همي گفت اين معما با قريني

که ‌اي صوفي شراب آن گه شود صاف * * * که در شيشه بر آرد اربعيني

خدا زان خرقه بيزار است صد بار * * * که صد بت باشدش در آستيني

مروت گر چه نامي بي نشان است * * * نيازي عرضه کن بر نازنيني

ثوابت باشد ‌اي داراي خرمن * * * اگر رحمي کني بر خوشه چيني

نمي بينم نشاط عيش در کف * * * نه درمان دلي نه درد ديني

درون‌ها تيره شد باشد که از غيب * * * چراغي برکند خلوت نشيني

گر انگشت سليماني نباشد * * * چه خاصيت دهد نقش نگيني

اگر چه رسم خوبان تندخوييست * * * چه باشد گر بسازد با غميني

ره ميخانه بنما تا بپرسم * * * مآل خويش را از پيش بيني

نه حافظ را حضور درس خلوت * * * نه دانشمند را علم اليقيني

ببخشيد دير سر زدم

امام حسين(ع)-مناجات


ما را نسيم پرچم تو زنده مي کند

زخمي است دل که مرهم تو زنده مي کند

خشکيده بود چند صباحي قنات اشک

اين چشمه را ولي غم تو زنده مي کند

آه اي قتيل اشک، نفس هاي مرده را

شور تو، روضه و دم تو زنده مي کند

اي خونبهاي عشق، چه خوش گفت پير ما:

اسلام را محرم تو زنده مي کند

ما با غذاي نذريتان رشد کرده ايم

جان را عطاي حاتم تو زنده مي کند

آقا جسارت است، ولي داغ شيعه را

انگشتر تو، خاتم تو زنده مي کند

بالاي تل هم آتش اين قوم خفته را

آن خواهر مکرم تو زنده مي کند

اين کشته فتاده به هامون حسين اوست

خود را به اسم اعظم تو زنده مي کند

فرداي محشر و غم و طوفان وتشنگي

ما را اميد زمزم تو زنده مي کند

***********

مجمع زينبيون اهل بيت اهواز

بيت آيت الله موسوي

zeynabiyooneahlebeyt.blogfa.com