قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء - س?‌م الله عليها - : إنّي أُشْهِدُ اللّهَ وَ مَ?‌ئِكَتَهُ، أنَّكُما اَسْخَطْتُماني، وَ ما رَضيتُماني، وَ لَئِنْ لَقيتُ النَبِيَّ ?‌شْكُوَنَّكُما إلَيْهِ.
هنگامى که ابوبکر و عمر به م?‌قات حضرت آمدند فرمود: خدا و م?‌ئکه را گواه مى گ?رم که شما مرا خشمناک کرده و آزرده ا?د، و مرا راضى نکرد?د، و چنانچه رسول خدا را م?‌قات کنم شکا?ت شما دو نفر را خواهم کرد.

بحارا?‌نوار: ج 28، ص 303، صح?ح مسلم: ج 2، ص 72، بخارى: ج 5، ص 5.