مادر شعري است که خدا سروده, نقشي است که خدا پرداخته,موسيقي است که خدا نواخته....چرا؟ما اين شعر جاندار را بر ورق کتاب,اين نقش زنده را بر پرده نقاشي و اين موسيقي جاندار را بر روي ساز بياوريم؟
و بالاخره اين جاندار کامل را که مظهر و مجموعه زيبائيهاي تماشائي است به چيزهاي بيجان تبديل کنيم و دگر باز از آن جان طلب نمائيم.