دانشمند فاضل و نويسنده انديشمند استاد سيد عباس نورالدين برايم نقل کرد که روزي امام صدر در يک کليسا ( يا دانشگاه ) سخنراني بسيار موثر و جذابي ايراد کرد و همه را مجذوب نمود.

اواخر سخنراني يک خانم جوان و زيبا که از اين توفيق يک عالم مسلمان بسيار دلخور بود به دوستانش گفت : من مي دانم چه طور حالش را بگيرم و ضايعش کنم ! و بلا فاصله پس از پايان سخنراني در حاليکه همه را متوجه خود کرده بود جلورفت و دستش را به طرف ايشان دراز کرد .

ايشان طبق عادت دستشان را روي سينه گذاشتند . او هم که منتظر همين بود پرسيد : مي خواهيد نجس نشويد ؟ ( و به همان موضوعي اشاره کرد که مشکل سو تفاهم خانم هاست و شبهه دون پايه بودن زنان در ديدگاه اسلام و نجس بودن غير مسلمانان و ... )

ايشان با زيرکي بلافاصله پاسخ دادند : بل لاحافظ علي طهارتک ! فرمودند بلکه بر عکس تو آنقدر با ارزش و پاک هستي که چنين تماس هايي حريم قدسي و زنانه تو را مي آلايد ...

اين جواب حکيمانه و عارفانه و عميق و هوشمندانه نه تنها توطئه او را خنثي کرد بلکه کار بر عکس شد و جمعيت مسيحي حاضر بيشتر به وجد آمده و به ايشان ارادت بيشتري پيدا کردند