باغبان نيکي ها
مادر، اي باغبان مهربان من، بوستان زندگي من پر است از آنچه تو مي کاري. من با معصوميّت کودکانه ام، زميني آماده کِشتم. بيا و در من خوبي ها را بکار. نکويي ها را، گل هاي ياس ايمان را، نسترن هاي معرفت را از زلال حيا و عفاف آبياري کن. از علف هاي هرز دنياپسندي دورم کن با آب هاي آلوده بي عفتي ها آبياري ام نکن. باغ فردايت را آلوده به تيرگي ها و زشتي ها مخواه. بگذار بوستاني سبز و شکوفا، دسترنجِ تو باشد.
سلام
ممنون.
