جبرئيل آمده بود ..

علي و جمله ملائک بودند ..

و محمد، عرق وحي به پيشاني داشت ..

و خدا داشت ترنم مي‌کرد !!

در ميان سخنانش، غزلي نغز سرود ...

نام آن شعر نکو ، "حضرت زهرا" بود!


سلام همسنگر
خداقوت
ممنون از اينکه به وبلاگ رازمجنون سرزديد
تشکر وقدرداني ميکنم
همسنگربا مطلب جديد در خدمتتان هستم
منتظرحضور گرم شماهستيم
يازهرا