صداي پايکوبي نيست

صداي کوبيدن پاي من است بر زمين

ازتوچه پنهان گاهي در فراقت مثل کودکان بهانه گير مي شوم

من .........تو ........... را .............مي خواهم

بـه چـشـمـهـايـت بگــو . . .

نـگـاهـم نـ?ـنـنـد ...

بـگـو وقـتـے خـيـره ات مـے شـوم

سرشـا?? بـه ?ـار خـودشـا?? بـاشـد . . . !

نـه ?ـه فـ?ـر ?ـنـے خـجـالـت مـے ?ـشـم هـا . . .

نـه !

حـواسـم نـيـسـت . . .

عـاشـقـت مـي شـوم...!!!

تا تو هستي که دستانم را بگيري ،

آرزو ميکنم هر روز زمين بخورم !

خــــــــــدايــــــــــــا

ازم بــپــرس حال و روزت چطوره؟

من ميگم خيلــــــــــــــــي خوبه،

هـــــــــمـــــــــــه چــــــــــــي آرومـــــــــــــه.....

من هر روز از خودم مي پرسم

اينها که مي گويند: نوشته هايم زيباست...!

اگر "چشمهاي تورا" مي ديدند

دستهايمان را به هم "قفل" کنيم

فقط يادت باشد...

"کليد" را جايي بگذاري