مرحوم آيت الله بهجت(ره) يکي عارفان بزرگ زمان بودند.

روزي به ايشان گفتند : کتابي در زمينه اخلاق معرفي کنيد .

فرمودند:

لازم نيست يک کتاب باشد يک کلمه کافيست که بداني : "خدا مي بيند" .

گيله مرد ميگفت : با هر کسي که معامله مي کنند , ثمن معامله رو هم از همون فرد ميخوان ؛

با خدا معامله نکرديم اگر ...

" مزد کاري که براي رضاي خدا انجام داده ايم رو از مردم بخوايم ... "

سلام عليکم خسته نباشيد.

هنر مردم اين است که در انتخابات کسي را برگزينند که به فکر دين و دنيا و فرهنگ ملت باشد

و بتواند بار عظيم پيگيري اهداف مادي و معنوي نظام را بر دوش گيرد که اين امر خطير،

از عهده کسي برمي‌آيد که با نشاط، پرحوصله، با همت، مقتدر و هوشمند باشد.

تنها بودن قدرت مي خواهد ،



و اين قدرت را کسي به من داد ،



که روزي مي گفت تنهايت نمي گذارم

ادما ميگن بارون رو خيلي دوست دارند
اما...
وقتي بارون مياد چترهاشون وبازميکنن
ازدوست داشتن ادماها
بايد ترسيد...‏!

خداوندا تو خيلي بزرگي و من خيلي کوچک

ولي جالب اينجاست که ....

تو به اين بزرگي من کوچک را فراموش نميکني ؛

ولي من به اين کوچکي تو را فراموش کرده ام . . .

مطمـئن باش که خداوند تو را عاشقانه دوست دارد ؛

چون در هر بهار برايت گل مي فرستد و هرروز صبح آفتاب را به تو هديه مي کند.

به ياد داشته باش که پروردگار عالم با اين که مي تواند در هر جائي از دنيا باشد ، قلــب تو را انتخاب کرده و تنها اوست که هر وقت بخواهي چيزي بگوئي گوش مي کند ...

خداوند نور است و جايي که نور هست تاريکي نيست ؛

چشم و دلتان روشن ...

قلمت را بردار بنويس از همه خوبيها
زندگـــي ،عشق ، اميــــــد
و هر آن چيز که بر روي زمين زيبا هست
گل مريــــم ، گل رز
بنويس از دل يک عاشق بي تاب وصال
از تمنــــــا بنويس ...
از دل کوچک يک غنچه که وقت است دگر باز شود
از غروبـي بنويس که چو ياقوت و شقايق ســـرخ است
بنويس از لبخنــــد
از نگاهي بنويس
که پر از عشق به هر جاي جهان مي نگرد
قلمت را بردار روي کاغذ بنويس

چشمي دارم همه پر از صورت دوست
با ديده مرا خوشست چون دوست در اوست
از ديده دوست فرق کردن نه نکوست
يا دوست به جاي ديده يا ديده خود اوست

آدم ها براي هم سنگ تمام مي گذارند.

اما نه وقتي که در ميانشان هستي، نه...

آنجا که در ميان خاک خوابيدي؛

"سنگ تمام" را مي گذارند و مي روند ...!