خدا مرهم تمام دردهاست. هر چه عمق خراشهاي وجودت بيشتر باشد ،
کليم وادى طور الهى
تو آن شاهى که در بزم مناجات
خدا مى کرد با نامت مباهات
تو را سجاده داران مىشناسند
تو را سجده گزاران مىشناسند
مرا با عشق خود درگير کردي / به پايم با غمت زنجير کردي
بدان دنياي بي تو هيچ باشد / دلم را از زمانه سير کردي
تو با رفتن به پشت ابر ايّام / غروب جمعه را دلگير کردي
يا اباصالح ادرکني . . .