من از اشکي که ميريزد ز چشم يار مي ترسم
از آن روزي که اربابم شود بيمار مي ترسم
رها صحبت يعقوب و دوري و غم فرزند
من از گرداندن يوسف سر بازار مي ترسم
همه گويند که اين جمعه بيا ،اما درنگي کن
از اينکه باز عاشورا شود تکرار مي ترسم
- با ابا صالح المهدي ادرکني

دوباره رمضان آمد

و

نمي دانم با چه رويي به مهماني خدا خواهيم رفت و چگونه گناهان و خطاهاي خويش را خواهيم پوشاند

ولي نه!!!

ميزبانمان آنقدر بزرگ و بخشنده است که هرگزگناهانمان را به رويمان نخواهد آورد و بندگانش را باآغوش باز خواهد پذيرفت ومي بخشد

از عرش صداے ربنا مــے آيد

آواے خوش خدا خدا مــے آيد

فرياد کــہ درهاے بهشت باز کنيد

مهمان خدا سوے خدا مــے آيد...

هميشه خواستني ها داشتني نيست ، هميشه داشتني ها خواستني نيست . . .

اگر در کاري موفق شوي ، دوستان دروغين و دشمنان واقعي

هيچ وقت به خدا نگو يه مشکل بزرگ دارم

به مشکل بگو من يه خداي بزرگ دارم . .

اي مردم، بدانيد كه بايد كارهايمان فقط براي جلب رضاي خداوند بزرگ باشد و بس، نه براي مصلحت خود و گروهي خاص و يا براي به دست آوردن سمت و يا رياست.
فرازي از وصيت‌نامه شهيد عباس زنديه

...

در ره منزل ليلي ، که خطر هاست در آن
شرط اول قدم آنست ، که مجنون باشي

کاروان رفت و تو در خواب و بيابان در پيش
کي روي؟ ره ز که پرسي چه کني چون باشي؟
حافظ

سلام عزيز همدل و سحرتون بخير و شادي[گل]

.
.
آري از پشت کوه آمده ام...

چه مي دانستم اين ور کوه بايد براي ثروت،حرام خورد؟!

براي عشق خيانت کرد

براي خوب ديده شدن ديگري را بد نشان داد

براي به عرش رسيدن ديگري را به فرش کشاند

وقتي هم با تمام سادگي دليلش را مي پرسم

مي گويند: از پشت کوه آمده!

ترجيح مي دهم به پشت کوه برگردم

و تنها دغدغه ام سالم برگرداندن

گوسفندان از دست گرگ ها باشد،

تا اينکه اين ور کوه باشم و گرگ!


[گل]

خدا گويد:
تو اي زيباتر از خورشيد زيبايم،
تو اي والاترين مهمان دنيايم،
بدان آغوش من باز است،
شروع کن!
يک قدم از تو، تمام گام هاي مانده اش بامن...
التماس دعا ، ((اللهم عجّل لوليک الفرج))