صبرم از کاسه دگر لبريز است
اگر اين جمعه “نيايد” چه کنم ؟
آنقدر من خجل از کار خودم
اگر اين جمعه “بيايد” چه کنم ؟

زبان ما قاصر است از شکر خدا.
ولي بازم خدا را شکر

قطاري به سمت خدا ميرفت به بهشت كه رسيد همه پياده شدند
يادشان رفت مقصد خدا بود

بدترين احساس زماني که خودتم ميفهمي از خدا دور شدي...

الهي نه من آنم که زفيض نگهت چشم بپوشم
نه تو آني که گدارا ننوازي به نگاهي
نروم باز به جايي پشت ديوار نشينم
چو گدا برسر راهي کس به غير از تو نخواهم
چه بخواهي ...
چه نخواهي...
باز کن در...
که جزاين خانه مرا نيست پناهي...!!!

عازم يک سفرم
سفري دور به جايي نزديک
سفري از خود من تا خود من
مدتي است که تماشاي من به خداست
و اميدم به خداوندي او ...

ميگن:خدا گر ز حکمت بنندد دري / ز رحمت گشايد در ديگري
تا جايي که يادم مياد هميشه همه ي درا به روي ما بسته بوده
خسته شدم از اينکه همش به در بسته خوردم
خدايا : پس کي دراي رحمتت رو به روي ما باز ميکني؟

خـــــــــدا را در خــــــــود پيدا کنيد، چيزي در آسمان نيســـــــت...!

تصميمات خداوند از قدرت درک ما خارج است اما هميشه به سود ما مي باشد ...
(( پائولوکوئيلو ))

الهي!
درتوبسته نيستم مادستوپابسته ايم.
عمري اه دربساط نداشتيم واينک جزاه دربساط نداريم
ازمن اهي وازتونگاهي.

هميشه در حال فراموش کردنيم!!!!!!!!!!!!!! از خودمان گرفته تا "خدا".....................

من خدا را دارم کوله بارم بردوش سفري بايد کرد سفري بي همراه گم شدن تا ته تنهايي محض سازکم بامن گفت هرکجا رسيدي از سفر ترسيدي تو بگو از ته دل من خدارا دارم من و سازم چنديست که فقط با اوييم

خدايا ! از خيمه گاه رحمتت بيرونمان نکن . از آستان مهرت نواميدمان نساز . از در گاه خويشت مارا نران . چگونه ممکن است به ورطه نواميدي بيوفتم ، درحالي که تو در همه حال جوياي احوال مني . توچقدر به من نزديکي با اين همه فاصله اي که من از توگرفته ام . خدايا توکي نبودي که بودنت دليل بخواهد ..........

دلم کمي خدا ميخواد...
کمي سکوت...
کمي دل بريدن ميخواد...
کمي اشک...
کمي بهت...
کمي آغوش آسماني...
کمي دور شدن از اين آدمها...
! کمي رسيدن به خدا...

خداوندا گر چه بنده مطيعي نيستم ولي دوستاني دارم که به ذکرت مشغولند،به نعمت وجودشان وبه احترام مناجاتشان ما را ببخش...التماس دعا