دنيا آزمونكدهاي بيش نيست، آزمونكدهاي موقت كه، در آن ايمانها در زير امواج متصل اضداد امتحان و صابران گلچين ميشوند. آري توقفگاهي كه بايد در آن پاك شد، عقيده يافت، جهاد كرد، مستقيم ماند و با آنچنان ايماني رفت كه هرگز خداوند هستي و رحمت و سعادت ناپايان او را در ازاي يك قاچ ميوه و يا ... نفروخت.
خدايا , خطا از من است , ميدانم
از من که سالهاست گفته ام
" اياک نعبد"
اما به ديگران دلسپرده ام
" اياک نستعين "
اما به ديگران تکيه کرده ام ...
اما تو رهايم نکن ...
آنگونه که بر کفش تو ننشيند گرد
فردا که جهان کنيم بدرود به درد
آه،آن همه خاک را چه مي خواهي کرد ؟؟
( فريدون مشيري )
السلام عليک يا اباصالح