عجيب حکايتي است!
“عزيز” ترين ها – حسين(ع) و يوسف(ع) -
از “گودال” و “چاه” به آسمان عزت رسيده اند . . .
کربلا نشان داد که با شکيب در عطشي کوتاه
حسين يعني زيبايي، مگر مي شود
با آب طلا نام حسين قاب کنيد
با نام حسين يادي ازآب کنيد
خواهيد که سر بلندو جاويد شويد
تا آخر عمر تکيه به ارباب کنيد
داني که چرا مهر جبين خاک حسين است؟
چون قبله ي دل پيکر صد چاک حسين است
داني که چرا چوب شود قسمت آتش؟
بي حرمتيش بر لب و دندان حسين است
داني که چرا آب فراتست گل آلود؟
شرمنده زلعل لب عطشان حسين است
داني که چرا کعبه ي حق گشته سيه پوش
