??????????????????????????????????????????
هر کس که رفت ديدن صحن و سراي تو
آتش گرفت سوخت وجودش براي تو
گنبد شکسته بود و ضريحي نمانده بود
افتاده بود پرچم و گلدسته هاي تو
يادم نمي رود صف زوار خسته را
تشنه گرسنه تا بخورند از غذاي تو
آن گوشه اي که پله به سرداب مي رسد
پيچيده بود زمزمه ربناي تو
خاکي تر ازحريم تو آقا نديده ام
حتي پرنده پر نزند در هواي تو
حالا دوباره اشک مرا در مي آورد
خاکي ترين حياط، ولي با صفاي تو
در لحظه هاي آخر خود مي زدي صدا
جانم به لب رسيد دگر مهدي ام بيا
ناله مزن دوباره چنين روضه پا نکن
مهدي رسيده است پسر را صدا نکن
خيلي عجيب از جگرت آه مي کشي
ديگر بس است گريه مکن ناله ها نکن
خوني که ريخت از لب تو ارث مادري ست
از خون دل محاسن خود راحنا نکن
ياد سر بريده نکن حال تو بد است
اين خانه را به تشنگي ات کربلا نکن
جان پسر به لب شده با ديدن رخت
در پيش چشم او سر اين زخم وا نکن
بعد از تو روي شانه مهدي ست بار تو
فکر غريب ماندن اصحاب را نکن
اين جا اگر به بوي مدينه معطر است
بوي بقيع و چادر خاکي مادر است
??????????????????????????????????????????
خدانگهدار .