الا يا ايها الساقي ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولي افتاد مشکل‌ها
به بوي نافه‌اي کاخر صبا زان طره بگشايد
ز تاب جعد مشکينش چه خون افتاد در دل‌ها
مرا در منزل جانان چه امن عيش چون هر دم
جرس فرياد مي‌دارد که بربنديد محمل‌ها
به مي سجاده رنگين کن گرت پير مغان گويد
که سالک بي‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها
شب تاريک و بيم موج و گردابي چنين هايل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها
همه کارم ز خود کامي به بدنامي کشيد آخر
نهان کي ماند آن رازي کز او سازند محفل‌ها
حضوري گر همي‌خواهي از او غايب مشو حافظ
متي ما تلق من تهوي دع الدنيا و اهملها

خوش به حال آنکه قلبش مال توست

حال و روزش هر نفس، احوال توست

خوش به حال آنکه چشمانش تويي

آرزوهايش همه آمال توست

آنکه دستش تا ابد در دست تو

کوچ او از غصه ها با بال توست

من خطاکارم خداوندا، ولي

ديدگانم تا ابد دنبال توست . . .

الهي در شب قبرم بسوزان / ولي محتاج نامردان مگردان
اعطا کن دست بخشش همتت را / خجل از روي محتاجان مگردان . .

سلام

التماس دعا .

چه مشقّتها كشيدم در راه رسيدن به جبهه كه آرزويش را داشتم چه سنگها جلوي پايم سبز شد و چه چوبهاي لاي چرخم گذاشته شده بالاخره پدر و مادرم راضي شدند. براي رسيدن به جبهه زير لب زمزمه مي‌كردم خدايا، به اميد تو مي‌آيم به راه تو همراهيم كن تا لحظه‌اي كه خون در رگهايم هست و جان در بدن دارم.

حق نداريم آن دختري اروپايي را بشناسيم که از 16 سالگي به صحراي نوبي به آفريقا به صحراي الجزاير به استراليا مي رود تمام عمرش را در محيط وحشت و خطر و بيماري و مرگ و قبايل وحشي ميگذراند و شب و روز در جواني به کمال و پيري درباره ي امواجي که از شاخهکهاي مورچه فرستاده مي شود و شاخکهاي مورچه ديگر که آنرا دريافت مي کنند و چون عمر را به پايان مي برد دخترش کار و فکر او را دنبال مي کند. اين نسل دوم زن اروپايي در سن50 به فرانسه باز مي گردد و در دانشگاه مي گويد:<<من سخن گفتن مورچه را کشف کرده ام و بعضي از علايم مکالمه ي او را يافته ام>>

حق نداريم (مادام گواشن)را بشناسيم که تمام عمر را صرف کرد تا ريشه ي افکار و مسائل فلسفي حکمت بوعلي و ابن رشد و ملاصدرا و حاجي ملاهادي سبزواري (آيا اين افراد را مي شناسيد؟؟) را در فلسفه ي يونان و آثار ارسطو پيدا کرد و با هم مقايسه نمود آنچه حکماي ما بد ترجمه کرده اند را تصحيح نمود.

حق نداريم (رزانس دولا شاپل) که بيش از همه ي علماي اسلام .و حتي شيعان و کباده کشان ولايت علي و مدعيان معارف علوي او يک دختر زيباي آزاد و مرفه سوئدي نژاد با دوري از جو فرهنگي اسلام و زمينه ي تربيتي و اعتقادي شيعي از آغاز جواني زندگيش را وقف شناخت آن روحي کرد که در اندام اسلام مجهول ماند....

اي سيد ما ، اي مولاي ما

ما آنچه بايد بکنيم ، انجام مي دهيم؛آنچه بايد هم گفت،هم گفتيم و خواهيم گفت.

من جان نا قابلي دارم ، جسم ناقصي دارم ،

اندک آبرويي هم دارم ؛ که اين را هم خود شما به ما داديد.

همه ي اينها را من کف دست گرفتم ؛

در راه اين انقلاب و در راه اسلام فدا خواهم کرد ؛ اينها هم نثار شما باشد.

سيد ما ، مولاي ما ، دعا کن براي ما؛

صاحب ما توئي،صاحب اين کشور توئي،صاحب اين انقلاب توئي

پشتيبان ما شما هستيد؛

ما اين راه را ادامه خواهيم داد؛با قدرت هم ادامه خواهيم داد.

در اين راه ما را با دعاي خود ، با حمايت خود ، با توجه خود،

پشتيباني بفرما.