الهـي بهشـتم بـا دوسـتان كــن
مـرا از خـوف محشر در امـان كن
نـدارم طـاقـت نــار جهـنـم
نـصيب من بهـشت جاويدان كـن

سلام عليکم خسته نباشيد.

در تهاجم معنوي ، تهاجم فرهنگي ، تهاجم نرم، شما دشمن را در مقابل چشمتان نمي بينيد هوشياري لازم است

تاريخ ز تکرار خودش گريان است با نوح بگو که نوبت طوفان است

ز مرقد حجرابن عدي فهميدم از چيست مزار فاطمه پنهان است

گــاهــي خــدا آنــقــدر صــدايــمــان را دوســتــ دارد...
کــه ســکــوتــ مــيــکــنــد...
تــا تــو بــارهــا بــگــويــي ...
خـــــــــــــداي مـــــــن...
. . .

اسپند بر آتش بريز تا دودش، چشم‏هاي حسودان را بسوزاند و نظر بد از دو چشم شهلاي بني ‏هاشمي‏ اش دور کند!
يادت نرود
وقتي خواستي جرعه‏ هاي شير طيّب و مطهرت را در کام نازنينش بريزي،
زير لب، ذکر «لا حول و لا قوه الا بااللّه‏ العلي العظيم» را بگويي.
نه يکبار، بلکه بارها آن را به تعداد حروف ابجد نامش ختم کن.
تا خداوند هم تو را در نگهداري از او، حول و قوه‏اي اکبر، عطا کند
و هم از قوت و رشادت و جبروت خويش، در رزق کودکت ببخشد تا آنچه حيدر کرّار عليه ‏السلام از تو خواسته، برآورده شود.
هنوز شيريني خاطره تزويجت با حضرت امير عليه ‏السلام ، همچون شهد شيرين عسل در زير زبانت مزّه مي‏کند.
عقيل که علم انساب داشت و شجره نسل به نسل عرب را مي‏دانست، تو را که از قبيله دلاور مردان و پهلوانان عرب بودي، براي برادرش ـ علي‏ بن ابي‏طالب عليه‏ السلام ـ که نامش پشت قوي‏ترين مردان عرب را مي‏ لرزاند، خواستگاري کرد.
تا تو براي او پسراني رشيد و دلاور به دنيا آوري!
از دامان تو، چهار پسر بالا بلند و نيکو صورت به دنيا آمد و نام ام‏ البنين عليه االسلام ، شايسته تو گرديد! اما با امروز که آخرين شاخه نباتت را به آغوش علي مرتضي عليه ‏السلام ، سپردي و او بر دست و چشم او، با اشک بوسه زد، راز آن تزويج مبارک و اين مولود مطهر را نمي‏دانستي!
شيرت حلال عباس عليه‏ السلام باد، که قرار است با قرباني شدن پيش پاي حسين عليه ‏السلام فاطمه عليه االسلام ، تو را نزد زهراي مرضيه عليه االسلام روسپيد کند.
پسرانت به فداي پسر فاطمه عليه االسلام ، اي اُم‏ البنين عليه السلام ! بهشت، زير پاي مادري چون توست که در دامان خويش فرزنداني را مي‏پروراند که خون خويش را با خون خدا مي‏آميزند و سر و جان، به عشق ولايت مي‏بازند! فاطمه عليه السلام از تو راضي باشد و تو را در غرفه بهشتي خويش، در نزد خود جايگاهي والا مقام عنايت فرمايد که چنين علمدار و پهلواني به حسين عليه‏ السلام غريب و مظلوم او، هِبِه کردي!
تمام زنان عالم بايد به گوشه دامان تو دست توسل بياويزند، تا شايد به اندکي از آن مقام معرفت حسيني عليه ‏السلام تو دست يابند، و عشق به حسين عليه‏ السلام را با شيرشان در رگ‏هاي حيات فرزندانشان جاري کنند!
نزهت بادي

بنشسته سر راهش ، شايد ز سفر آيد

تا چند بنالم زار شب تا سحر از هجرش

كوكب شِمُرم هر شب ، شايد كه سحر آيد

هر دم كه رخش بينم خواهم دگرش ديدن

بازش نگرم شايد يك بار دگر آيد
.
.
.

سلام

من وقتي که سنم کمتر بود خيلي قشنگ هر روز صبح اينقدر با اقا حرف ميزدم گريه ميکردم

حس ميکردم داره به حرفام گوش ميکنه اما العان ديگه اون حس زيبا تکرار نميشه

خورشيد را گرفته، زمين گير کرده يي

اي واپسين سپيده که تأخير کرده يي



پژمرده اند بي تو تمام درخت ها

از زيستن، تبار مرا سير کرده يي



ابريم، ابرِ آبيِ از ياد رفته را

چشم انتظار تُندرِ شمشير کرده يي


سلام

ممنون و التماس دعا .