عارفي را پرسيدند از اينجا تا به نزد خداي منان چه مقدار راه است؟
خدا
همانيست كه ما ميخواهيم؛
اي كاش، ما هم هماني باشيم كه خدا مي خواهد
خدايا!
يادم بده
ياد بگيرم
يادم باشد
يادت باشم!
عمق نگراني ما، بيانگر فاصله ما از خداست...
گوشهاي خدا پر از آرزوست و دستهايش پر از معجزه،
آرزويي کن، شايد کوچکترين معجزه اش
بزرگترين آرزوي تو باشد...
چون قلبي از عشق خداي سبحان تهي گشت خداوند آن را گرفتار محبت غير خود مي کند.
امام صادق (ع)
ما اگر بد کنيم، تو را بنده هاي خوب بسيار است.
تو اگر مدارا نکني، ما را خداي ديگري کجاست؟
کسي به خدا گفت: اگر سرنوشت مرا تو نوشتي، پس چرا آرزو کنم؟
خدا گفت: شايد نوشته ام "هرچه آرزو کند..."
خدايا،
من در کلبه حقيرانه خود چيزي دارم
که تو در عرش کبريايي ات نداري.
من چون تويي دارم
و تو چون خودي نداري.
