امام رضا(ع)-مناجات
من کيستم گداي گدايان اين درم
گر پانهم به جاي دگر خاك بر سرم
روزي اگر بناست از اين در جدا شوم
از هم جدا شوند سر و جان و پيکرم
محتاج دام و شيفته ي دانه ي توأم
هر چند در حريم تو کم از کبوترم
زوّار عارفند به حق تو يا رضا
اي واي من که از همه بي معرفت ترم
بر پادشاهي دو جهان ناز مي کنم
از آن خوشم که بر در اين خانه نوکرم
مهر توگشت شيره ي جان و روان روح
از لحظه اي که شير به من داد مادرم
فيض زيارت تو و آلوده اي چو من
گر لطف تو نبود نمي گشت ياورم
هر کس که دشمن است تو را دشمنش منم
حتي اگر بود پدرم يا برادرم
از صدق و پاکي پدر و مادرم بود
گر عاشق پيمبر و آل پيمبرم
يک عمر از تو گفتم و خواهم که وقت مرگ
خيزد رضا رضا ز نفس هاي آخرم
پاي مرا ببند که پا بند خود کني
دست مرا بگير که مسکين اين درم
من ميثمم که با همه بي دست و پائيم
جز دار عشق تو نبود دار ديگرم
شهادت امام رضا (به روايتي) تسليت
مجمع زينبيون اهل بيت
بيت آيةالله موسوي
zeynabiyooneahlebeyt.blogfa.com