همه افراد خوشبخت خدا را در دل دارند

پس تو را چه غم که اينقدراحساس تنهايي ميکني

بدان در تنها ترين لحظات و در هر شرايط

خداوند با توست . . .

اميدوارم وقتي که از خواب بيدار شدي

ناگهان متوجه شوي هيچ کس به اندازه من تو را دوست نداشته است . . .

(خداوند به بنده اش)

ميخوانمت در بلندي که خودت بلند تريني

ميخوانمت به مهرباني که خود مهربان تريني

ميدانمت به رحمتت که خودت رحيم تريني

ميدانمت به بزرگي که خودت بزرگتريني

همه اين ميخوانمت ها و ميدانمت ها بهانه اي هست

تا بگويم خدايا دوستت دارم ، من خدا را دارم!

کوله بارم بر دوش سفرى مى‎ ‎بايد،سفرى تاته تنهايى محض

هرکجا لرزيدى،از سفر ترسيدى ، فقط آهسته بگو: من خدا را دارم!

.

خدايا مرا ببخش

بابت هر آنچه کردم و نبايد

و هر آنچه نکردم و بايد . . .

.

چاره ي ما ساز که بي ياوريم / گر تو براني به که روي آوريم؟

پيش تو گر بي سر و پا آمديم / هم به اميد تو ، خدا آمديم . . .

عمري به جز بيهوده گفتن سر نکرديم / تقويمها گفتند و ما باور نکرديم

دل در تب لبيک تاول زد ولي ما / لبيک گفتن را لبي هم تر نکرديم

اللهم لبيک