من دلم مي خواهد
خانه اي داشته باشم پر دوست
کنج هر ديوارش
دوستهايم بنشينند آرام
گل بگو گل بشنو
هرکسي مي خواهد
وارد خانه پر عشق و صفايم گردد
يک سبد بوي گل سرخ
به من هديه کند
شرط وارد گشتن
شست و شوي دلهاست
شرط آن داشتن
يک دل بي رنگ و رياست
بر درش برگ گلي مي کوبم
روي آن با قلم سبز بهار
مي نويسم اي يار
خانه ي ما اينجاست
تا که سهراب نپرسد دگر
خانه دوست کجاست

[گل]

يادمان باشد زندگي كوتاهتر از آن است كه به خصومت بگذرد . فرصت هايمان را براي

مهرباني به سادگي از دست ندهيم

لحظه‌هاست که آدمي را هيچ و پوچ مي‌کند.
لحظه‌هاست که انسان را فرسوده و خسته از زندگاني مي‌کند.
لحظه‌هاست که عمر ما را به پايان مي‌رسانند.
و لحظه‌هاست که انسان را فريب مي‌دهند.
بياييد از پس لحظه‌ها بگريزيم.
به اميد لحظه بعدي زندگي نکنيم.
اين‌گونه بينديشيم که انگار لحظه بعدي راه ما نيست.
و از همين لحظه لذت ببريم... نه به اميد لحظه بعدي

پـيـچـيـده شـمـيـمـت هـمـه جـا اي تــنِ بـي ســر

چـون شـيـشـه عـطـري کـه درش گــم شـده بـاشــد ...

در نـزديـکـي کـربـلا روي تـپـه هـا نـشـسـتـه بـودنـد!
و مـي گـريـسـتـنـد و بـراي سـلامـتـي و پـيـروزي امـامـشـان دعـا مـيـکـردنـد..
امـا هـيـچـکـدامـشـان بـه سـمـت سـپـاه امـام نـرفـتـنـد...
" چـه فـرقـي مـيـکـنـد کـه درمـقـابـل امـام شـمـشـيـر زده بـاشـي
يـا دشـمـن امـام را بـا سـکـوت يـاري کـرده بـاشـي ؟ "

يا حسين ....امروز خدا خيلي خوشحاله .اخه امروز خيلي ها نماز خوندن رو شروع کردن. خيلي ها با پدر و مادرشون اشتي کردن.خيلي ها غيبت نکردن رو شروع کردن....امروز خدا خيلي خوشحاله. تو هم ميتوني از امروز خدا رو خوشحال تر کني

اربابم
مي دانم که در اشک ريختن بر مصيبتت سنگ تمام نگذاشته ام ....
ولي برايم سنگ تمام بگذار ...
نمي شود که ارباب از نوکرش برتر و بخشنده تر نباشد ...!!

دعا ميكنم که حسين (ع) ضامن دعاهايتان عباس (ع) مشكل گشايتان ، سجاد مرهم دردهايتان و مهدي فاطمه سايبان دلتان باشد.(آمين)

تو ببخشا که اگر

صورت ما نيلي نيست ،

پلک سالم داريم

بازو و پهلوي ما بي درد است

ليک چشمانمان اگر از بهر شما گريان نشود

آخرين مرحله ي نامردي است ...

كربلا خاكت دهد بوى بهشت *** كربلا هستى تو چون كوى بهشت
كربلا خاكت معطّر از چه شد *** بين گلها امتيازت از كه شد
كربلا گو بوى عطرت از كجاست *** عنبر و بوى عنبرت از كجاست
كربلا بوى خدائى ميدهى *** كى ز او بوى جدائى ميدهى
كربلا جانم فداى بوى تو *** كى شود رو آورم بر سوى تو
كربلا گشتى معلّى بعد از آن *** برتر از عرش خدائى بعد از آن
كربلا من زنده از بوى تواءم *** كربلا من عاشق روى تواءم
كربلا هر كس كه يادت مى كند *** زائرت حق را زيارت ميكند

بوي سيب يعني
بوي عشق و بوي حق
بگذار بگويم من در يک کلام يعني بوي "حسيـــــــن(ع)"

?• • • • • • • السلام علي الحسين (ع) • • • • • • • ?
وقتي بچه بودم توي حال و هواي بچگي واسه اين امام حسينو دوس داشتم که غذاي نذري ميدادن...
يه خورده بزرگ تر شدم واسه تعطيلات اين ايام و اين حرفا ، الانم واسه دو تا دليل بالا ، ولي هيچ وقت نتونستم امام حسينو واسه خودش دوس داشته باشم . خدايا خودت کمک کن الان که 14 سالمه و ديگه بچه نيستم و بهونه کم تره ،حسين (ع) رو واسه حسين (ع) بودنش دوس داشته باشم ، هم به من کمک کن و هم به امثال من...
يا حسيــــــــــن(ع)

لکنت زبان من از فرط تازيانه ها بهانه خوبي است براي مزمزه کردن اسمت:
بابا ح ح ح ح س س س ين
صل الله عليکِ يا مولاتي يا رقية بنت الحسين

يـک عــاشـوراي ديـگر گــذشـت... مــا مــانــديم و وعــده هــايـمـان... مــا مـانـديــم و قــول هــايـمـان... مــا مــانـديـم و عــهدهــايــي کــه در مــيـان اشــک هــا بــا خـداي حـسـين بــسـتـيـم... تــوبــه کــرديــم بــه عــشــق راه حــســيــن... مــا بــيشـتر حــسيــنـي شــديــم... تــا عــاشــوراي ديــگر چـقـدر حــسيـنـي مـيـمـانـيـم؟ حــسيـن بــه نـظـاره نـشـسـتـه است...بــه نــظـاره مــريــدانــش...کــه چــقــدر پــاي اشــک هــايـشـان ايـسـتاده انــد... چـه مـيـکـنـي اي دل حـسـيـنـي مـيـمـاني يــا مـيـروي؟! مــنـو شــرمـنـده ي حـسـيـنـم نـکـن...

سلامتي خلافکاري که بهش گفتن چرا تو خودتي......گفت:هيس......محرم آقام حسينه(ع)؛معصيت تعطيل!!!