امام صادق عليه السلام:
من صام ثلاثة ايام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان كتب الله له صوم شهرين متتابعين؛
هر كس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگيرد و به روزه ماه رمضان وصل كند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برايش محسوب مىكند.
من فطر صائما فله مثل اجره؛
هر كس روزه دارى را افطار دهد، براى او هم مثل اجر روزه دار است.
امام كاظم عليه السلام:
فطرك اخاك الصائم خير من صيامك؛
افطارى دادن به برادر روزه دارت از گرفتن روزه (مستحبى) بهتر است.
رسول خدا صلى الله عليه و آله:
الشتاء ربيع المومن يطول فيه ليله فيستعين به على قيامه و يقصر فيه نهاره فيستعين به على صيامه؛
زمستان بهار مومن است از شبهاى طولانىاش براى شب زندهدارى واز روزهاى كوتاهش براى روزه دارى بهره مىگيرد.
من جاء بالحسنة فله عشر امثالها من ذلك صيام ثلاثة ايام من كل شهر؛
هر كس كار نيكى انجام دهد ده برابر آن پاداش دارد و از جمله آنها سه روز روزه در هر ماه است.
رجب نهر فى الجنه اشد بياضا من اللبن و احلى من العسل فمن صام يوما من رجب سقاه الله من ذلك النهر؛
رجب نام نهرى است در بهشت از شير سفيدتر و از عسل شيرينتر هركس يك روز از ماه رجب را روزه بگيرد خداوند از آن نهر به او مىنوشاند.
ان للجنة بابا يدعى الريان لا يدخل منه الا الصائمون.
براى بهشت درى استبنام (ريان) كه از آن فقط روزه داران وارد مىشوند.
امام موسي كاظم عليه السلام:
دعوة الصائم تستجاب عند افطاره؛
دعاى شخص روزهدار هنگام افطار مستجاب مىشود.
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:
طوبى لمن ظما او جاع لله اولئك الذين يشبعون يوم القيامة؛
خوشا بحال كسانى كه براى خدا گرسنه و تشنه شدهاند اينان در روز قيامت سير مىشوند.
للصائم فرحتان فرحة عند افطاره و فرحة عند لقاء ربه؛
براى روزه دار دو سرور و خوشحالى است:
1 - هنگام افطار 2 - هنگام لقاء پروردگار (وقت مردن و در قيامت)
رسول خدا فرمود خداى تعالى فرموده است:
الصوم لى و انا اجزى به؛
روزه براى من است و من پاداش آن را مىدهم.
من منعه الصوم من طعام يشتهيه كان حقا على الله ان يطعمه من طعام الجنة و يسقيه من شرابها؛
كسى كه روزه او را از غذاهاى مورد علاقهاش باز دارد برخداست كه به او از غذاهاى بهشتى بخورانند و از شرابهاى بهشتى به او بنوشاند.
امام صادق عليه السلام فرمود:
صدقه درهم افضل من صيام يوم.
يك درهم صدقه دادن از يك روز روزه مستحبى برتر و والاتر است.
امام على عليه السلام فرمود:
كم من صائم ليس له من صيامه الا الجوع و الظما و كم من قائم ليس له من قيامه الا السهر و العناء.
چه بسا روزهدارى كه از روزهاش جز گرسنگى و تشنگى بهرهاى ندارد و چه بسا شب زندهدارى كه از نمازش جز بيخوابى و سختى سودى نمىبرد.