اَلمُؤمِنُ يَاكُلُ في مِعاءٍ واحِدَةٍ وَ المُنافِقُ يَاكُلُ في سَبعَةِ أمعاءٍ؛
مؤمن كم خوراك است و منافق پرخور.
اَلمُؤمِنُ دَعِبٌ لَعِبٌ و َالمُنافِقٌ قَطِبٌ غَضِبٌ؛مؤمن شوخ و شنگ است و منافق اخمو و عصبانى.
اَلمُؤمِنُ يَأكُلُ بِشَهوَةِ أَهلِهِ، اَلمُنافِقُ يَأكُلُ أَهلُهُ بِشَهوَتِهِ؛مؤمن به ميل و رغبت خانواده اش غذا مى خورد ولى منافق ميل و رغبت خود را به خانواده اش تحميل مى كند.
اَلغَيرَةُ مِنَ الايمانِ وَ المِذاءُ مِنَ النِّفاقِ؛غيرت از ايمان است و بى بند و بارى از نفاق.
مَن أمَرَ بِالمَعروفِ شَدَّ ظَهرُ المُؤمِنِ وَ مَن نَهى عَنِ المُنكَرِ أَرغَمَ أَنفَ المُنافِقِ و َأَمِنَ كَيدَهُ؛هر كس امر به معروف كند به مؤمن نيرو مى بخشد و هر كس نهى از منكر نمايد بينى منافق را به خاك ماليده و از مكر او در امان مى ماند.
به ياد آور مردن پدران و فرزندانت را، کجا بودند و اکنون رهسپار چه جايي شده اند؟ مي بينم که تو نيز به همين زودي به آنان خواهي پيوست و باعث عبرت ديگران خواهي گشت . امام حسين(ع)
دمي بينديش و با خويشتن بگو که پادشاهان جهان و جهانمداران کجايند؟ آنان که خرابيهاي جهان را آباد مي کردند و جويهاي آب حفر مي نمودند و درختان آن را مي کاشتند و شهرهاي آن را آباد مي ساختند، به کجا رفتند؟ صاحبان ثروت از ثروت و همه چيز خود با بي ميلي جدا گشتند و ديگران وارث آن گرديدند، ما نيز به زودي به آنان خواهيم پيوست . امام حسين(ع)
به ياد آور بستر مرگ و خوابگاه قبر خويشتن را، ياد آور هنگامي را که در پيشگاه عدالت الهي اعضا و جوارحت به زيانت گواهي خواهند داد، روزي را به ياد آور که قدمها در آن روز مي لرزد و دلها در تنگناي سينه فشرده مي شود، روزي که عده اي در آن رو سفيد گردند و رازها از پرده برون افتد و ميزان عدالت الهي براي سنجش نيک و بد به کار افتد.امام حسين(ع)
شکر نعمت هاي گذشته موجب مي شود که خداي متعال نعمت هاي تازه اي به انسان لطف کند. امام حسين(ع)
شما را به تقوا و خويشتن داري سفارش مي کنم و شما را از روزهاي خدا (روز قيامت و مرگ و...) مي ترسانم و شما را اندرز مي دهم .
فکر کنيد به آن هنگام که مرگ با آن قيافه هول انگيز و آمدن نامطلوب و طعم ناگوارش ، در روح شما چنگ انداخته و ميان شما و عمل فاصله گشته است ، باز هم در طول عمر به فکر تن پروري باشيد.
مي بينم شما را که مصيبت مرگ ناگهان گريبانگيرتان شده است و شما را از روي زمين به اندرون مي کشاند و از بلندي زمين به پستي آن مي نشاند و از انس و الفت زمين به سوي وحشت قبر منتقل مي سازد و از روشنايي و صفاي زمين به درون تاريکي و ظلمت قبر مي برد و از صحنه پهناور آن به تنگناي گور مي کشاند، به آن زنداني که نزديک ترين بستگان هم ملاقات ندارند، به جايي که بيمارش عيادت ندارد و به هيچ ناله و فريادي پاسخ نمي دهند. خداوند ما و شما را بر مشکلات اين روز پيروز سازد، و ما و شما را از مجازات آن روز نجات بخشد، و ما و شما را مستوجب پاداش عظيم قرار دهد. امام حسين(ع)
به شما سفارش مي کنم که تقوا را پيشه خود سازيد، زيرا خداوند ضامن شده است که افراد باتقوا را از آنچه که مکروه ايشان است ، به آنچه که خوشايندشان است ، رهنمون شود و "او را از آن جا که فکر نمي کند، روزي دهد". امام حسين(ع)
اگر حوادث سه گانه فقر، مرض ، مرگ نمي بود، بني آدم در برابر هيچ چيز سر فرود نمي آورد. امام حسين(ع)