ألا فَمَن ثَبَتَ مِنهُم عَلَي دينِهِ وَ لَم يَقسُ قَلبُهُ لِطولِ أمَدِ غَيبَةِ إمامِهِ فَهو مَعي في دَرَجَتي يَومَ القيامَة

بدانيد آنان که در زمان غيبت حجت خدا در دين خود ثابت مانده و به خاطر طول مدت غيبت منکرش نشوند، روز قيامت با من هم درجه خواهند بود.

اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولاية،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتيها؛

سنگهاى زيربناى اسلام سه چيز است: نماز، زکات و ولايت که هيچ يک از آنها بدون ديگرى درست نمى‏ شود.

يَومُ غَديرِ خُمٍّ أفضَلُ أعيادِ اُمَّتي.

روز غديرخم برترين عيد امّت من است.

فى بَيانِ ما يَحدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ المامِ الحُجَّةِ عليه‏السلام : وَ لَتَنزِلَنَّ البَرَكَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الرضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقصِفُ مِمّا يَزيدُ اللّه‏ُ فيها مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتُوكَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّيفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّيفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِكَ قَولُهُ تعالى: «وَ لَو اَنَّ اَهلَ القُرى آمَنوا وَ اتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَيهِم بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الرضِ وَلكِن كَذَّبُوا»؛

در بيان آنچه هنگام ظهور امام زمان عليه‏السلام رخ مى ‏دهد : بركت از آسمان به سوى زمين فرو مى ‏ريزد، تا آن‏جا كه درخت از ميوه فراوانى كه خداوند در آن مى‏افزايد، مى‏ شكند. (مردم) ميوه زمستان را در تابستان و ميوه تابستان را در زمستان مى‏ خورند و اين معناى سخن خداوند است كه: (و اگر مردمِ آبادى‏ ها ايمان مى ‏آوردند و تقوا پيشه مى‏ كردند، بركت‏هايى از آسمان و زمين به روى آنان مى‏ گشوديم، ليكن تكذيب كردند)

أفضَلُ العِبادَةِ بَعدِ المَعرِفَةِ‌ إِنتِظارُ‌ الفَرَجِ؛

بهترين عبادت بعد از شناختن خداوند،‌ انتظار فرج و گشايش است.

ما ضر من مات منتظر لامرنا ألا يموت في وسط فسطاط المهدي و عسکره

آنکه در انتظار امر ما بميرد از اينکه در وسط خيمه مهدي و لشکرش از دنيا نرفته ضرر نکرده است.

و لِي فِي اِبنَةِ رَسولِ اللهِ اُسوَةٌ حَسَنَةٌ

دختر رسول خدا (فاطمه) براي من سرمشقي نيکوست.

مَنْ زَارَهَا عَارِفاً بِحَقِّهَا فَلَهُ الْجَنَّة

کسي که او (حضرت معصومه) را زيارت کند در حالي که آگاه به حقش باشد بهشت براي اوست.

مَنْ زَارَ عَمَّتِي بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّة

کسي که عمه ام (حضرت معصومه) را در قم زيارت کند بهشت براي اوست

فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّي فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ سَرَّهَا فَقَدْ سَرَّنِي

فاطمه پاره وجود من است، هر که او را بيازارد مرا آزار داده و هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده است.