لا تَدعُوا العَمـلَ الصّالِـحَ وَ الاِجتهادَ فِى العِبادَةِ اتِّکالاً عَلى حُبِّ آلِ مُحَمدٍ (ص) وَ لا تَدعُوا حُبَّ آلِ مُحَمـدٍ (ص) لامرِهـم اِتِّکـالاً عَلـى العِبـادَةِ فَـاِنَّـهُ لايَقـبَلُ اَحـدَهُـمـا دونَ الآخَر؛

مبادا اعمال نيک را به اتکاى دوستى آل محمد (ص) رها کنيد، مبادا دوستى آل محمد (ص) را به اتکاى اعمال صالح از دست بدهيد، زيرا هيچ کدام از ايـن دو ، به تنهايى پذيرفته نمى شود.

اِعرِفُوا مَنازِلَ النّاسِ مِنّا عَلى قَدرِ رِوايَتِهِم عَنّا.

منزلت مردم را در نزد ما، از اندازه روايتشان از ما بشناسيد.

إنَّ شيعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ و َدَغَلٍ؛
بى گمان شيعيان ما دل هايشان از هر خيانت، كينه،وفريبكارى پاك است.

لا يَنالُ شَفاعَتَنا مَن استَخَفَّ بِالصَّلاةِ؛

هرکس نماز را سبک بشمارد ، بشفاعت ما دست نخواهد يافت.

لا يَنالُ شَفاعَتي مَن اَخَّرَ الصَّلوةَ بَعدَ وَقتِها؛

کسي که نماز را از وقتش تأخير بيندازد، (فرداي قيامت) به شفاعت من نخواهد رسيد.

لا شَفيعَ لِلمَرأَةِ أَنجَحُ عِندَ رَبِّها مِن رِضا زَوجِها؛

هيچ شفيعى براى زن نزد پروردگارش نجات بخش تر از رضايت شوهرش نيست.

مَنْ كَانَ مِنْكُمْ مُطِيعاً لِلَّهِ تَنْفَعُه ‏وَلَايَتُنَا وَ مَنْ كَانَ مِنْكُمْ عَاصِياً لِلَّهِ لَمْ تَنْفَعْهُ وَلَايَتُنَا وَيْحَكُمْ لَا تَغْتَرُّوا وَيْحَكُمْ لَا تَغْتَرُّوا.

هر کدام از شما شيعيان مطيع خداوند باشد ولايت ما برايش مفيد خواهد بود و هر که خدا را نافرماني کند ولايت ما سودي برايش ندارد