ما ساکن عصر جمعه هاييم/تو منتظري که ما بياييم
غربت چه حکايت غريبيست/آقا تو کجا و ما کجاييم
اللهم عجل لوليک الفرج

سلام

هــر کــس کـنـد حوالي شش گوشه اعتکاف
گـويـي بــه گــرد عـرش خـدا مـي کـنـد طواف
گفتم به عاشقي که بگو چيست عشق ناب
در پـاسـخـم نـوشت، حسين عين شين قاف

اللهم الرزقنا زيارت قبر الحسين في الدنيا و شفاعت الحسين يوم الورود

سلام

چه ها که با دل زينب (س) نکرده اين کوفه؟

تو ني سوار و منم کوچه گرد اين کوفه

چه سنگها که نشد پرت سوي محمل من

به دستهاي زن و طفل و مرد اين کوفه

من از فراق نگارم عزا گرفته امُ اما

گرفته جشن ظفر فرد فردِ اين کوفه

ادامه دار شده خاطرات کرب و بلا

چه آتشي ست به پا در نبرد اين کوفه

به جاي نان و رطبهاي هر شب بابا

چه لقمه ها که نصيبم نکرده اين کوفه

به خاندان رسول خدا کنايه زدند

چه داغ کرده دلم، قلب سرد اين کوفه

نخوان دگر سرنيزه برايشان قرآن

که سکه مي خورد آقا به درد اين کوفه

بخوان دعاي فرج تا بيايد آن مردي

که پاسخي ست خدايي، به عهد اين کوفه

سلام

آقا امام حسن مجتبي عليه السلام مي فرمايند:

«مَكارِمُ الاَْخْلاقِ عَشَرَةٌ: صِدْقُ اللِّسانِ وَ صِدْقُ الْبَأْسِ وَ إِعْطاءُ السّائِلِ وَ
حُسْنُ الخُلْقِ وَ الْمُكافاتُ بِالصَّنائِعِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ وَ

التَّذَمُّمُ عَلَى الْجارِ، وَ مَعْرِفَةُ الْحَقِّ لِلصّاحِبِ وَ قِرْىُ الضَّيفِ وَ رَأْسُهُنَّ الْحَياءُ.»


مكارم و فضائل اخلاق ده چيز است:

1 ـ راستگويى،
2 ـ راستگويى در وقت سختى و گرفتارى،
3 ـ بخشش به سائل،
4 ـ خوش خُلقى،
5 ـ پاداش در مقابل كارها و ابتكارات،
6 ـ پيوند با خويشان
7 ـ حمايت از همسايه
8 ـ حق شناسى درباره دوست و رفيق،
9 -ميهمان نوازى
10 ـ و در رأس همه اينها شرم و حياست.

با سلام وممنون از حضورشما

سلام

تو باور نکن اما من عاشقم
تو باور نکن اما من عاشقم
به يادم هست آن سوز زمستان را عزيزا...
که چون خورشيد بر يخبسته جان من دميدي.
بيادم هست آن پاييز غمزا را که....
... تنها بودم و تنها ، تو اما ناگهان از راه رسيدي ...
...کبوتر وار از اين شاخه به آن شاخه پريدي.
مقصد، از مقصود ماهم دور تر
راه ناهموار بود و همسفر ناجورتر
در نهايت ،بي نهايت خفته بود
دل مردد بود ،و هم آشفته بود
آسمان تاريکتر هر لحظه شد
گفتگوها از جنس باران شد
جز جدايي چاره ايي بهتر نبود...؟؟؟
يا لحظه ايي شيرينتر از آخر نبود...؟..

ااي کاش کنارم بودي...

دلم برات تنگ شده اونقدري که تصورشم نميکني.

دوستت دارم...

روي دوشم کوله بار خستگي

گاهي از قلب تو من طرد ميشم

بي مهابا به تو مي انديشم

لمس دستان تو در ذهنم هست

حسرتي ميخورم واز تو چه نهان

من از اين زندگي سرد ميشم...