من که از قافل? پير مغان جا ماندم

تک و تنها شدم، از همسفران جا ماندم

لطف تو گر چه مرا لحظه اي تنها نگذاشت

لذت هاي دنيوي سايه خوشبختي هستند، زيرا ماهيتي گذرا دارند ؛

خوشبختي حقيقي در عشق است،

جرياني هميشه جوشان که از روح سرچشمه مي گيرد؛

و او که اين جريان را هماره در هر شرايطي

از سخت و آسان برقرار نگه مي دارد،

خوشبختي را در آغوش خواهد گرفت،

لذتي که منشايي نه بيروني، که دروني دارد .

آزادي زماني است که شما واقعاً به قدرت هايتان که درون شما هستند دست يابيد، در سيستم عصبي مرکزيتان و در ذهن آگاهتان، بايد وجود روح را حس کنيد.

- خانم شري ماتاجي نيرمالا دوي -

قلبي را که عشق مي ورزد اما هرگز تسليم نمي شود پذيرا باش.

- جبران خليل جبران -

لذت بايد به اشتراک گذاشته شود در حاليکه ناراحتي مساله اي خصوصي است.