من غصه دار غصه هايي قرينم/ من کربلارا يادگار آخرينم
من يادگارروزهاي خاک وخونم/ من يادگارچهره هاي لاله گونم
من تشنگي درخيمه را احساس کردم/ يادازدو دست خوني عباس کردم
من کودکي بودم که آهم راشنيدند/ ديدم سرجدغريبم رابريدند
من باخبرهستم ز باغ بي شکوفه/ خورشيد رابر نيزه ديدم بين کوفه

خداوند به موسي نبي فرمود:
هميشه با زباني دعا کن که با آن گناه نکردي تا دعايت مستجاب گردد.
گفت چگونه؟
فرمود: به ديگران بگو برايت دعا کنند، چون تو با زبان آنها گناه نکردي!

امام صادق عليه السلام:
کجايند زيباروياني که به جواني‌ خود مي‌نازيدند؟
کجايند پادشاهاني که شهرها ساختند و آن‌ها را با ديوارها مستحکم کردند؟
کجايند کساني که در جنگ‌ها همواره غالب بودند؟
روزگار با خاک يکسان‌شان کرد و راهي تاريکي‌ قبرها شدند. بشتابيد، بشتابيد! خود را نجات دهيد، خود را نجات دهيد!

ناله بكن...
داد بزن...
فرياد بزن...
بلند بگو...
صدا كن...
آهسته بخوان...
زمزمه كن...
نجوا كن...
يا اگر نميتواني با اشاره بخوان...
بخوان به نام پروردگاري كه آفريدت.

دعا پشت دعا براي آمدنت
گناه پشت گناه براي نيامدنت،
دل درگير ميان اين دو انتخاب!
کدام آخر؟ آمدنت يا نيامدنت...
تعجيل در ظهور صلوات.

رسول اکــرم- صلّي الله عليه و آله- فــرمودند:
« إنَّ أَولَي النّاسِ بِي يَومَ القِيامَةِ أَکثَرُهُم عَلَيَّ صَلاةً » ؛
« نــزديک ترين شخص به مــن در فــرداي قــيامــت کـسي اســت کـه صــلـوات بـيشـــتري بر مــن فــرســتاده بـاشـــد. »

رسول خدا(ص):روزقيامت پيش از آنکه بنده قدمي بردارد چهار چيز از او سوال مي شود:
1- از عمر که چگونه سپري شده است
2- از جواني که در چه راهي صرف شده است
3- از مال که از چه راهي به دست آورده و در چه راهي خرج کرده است
4- از محبت ما اهل بيت

توبه بر لب سبحه بر کف دل پر از شوق گناه
معصيت را خنده مي ايد ز استغفار ما..

خدايت يار، تا آندم كه از هستى نشان باشد ......
دعايت ميكنم سهمت هميشه آسمان باشد ......

خدايا يک نگاهي سوي ما کن

ز چنــگ نفس امــاره رهــا کن

کرم کن مهديـا در خدمت خود

نصيـــب و روزي ما کـربـــلا کن . . .

شوق تو به باغ لاله جان خواهد داد
عطر تو به گل ها هيجان خواهد داد
فردا که در آفاق بپيچد نورت
تکبير تو کعبه را تکان خواهد داد
"يا مهدي (عجل الله)"

امام صادق- عليه السّلام- فـــرمود:
« هر کس بر پيغمبر و آل پيغمبر در هر روز يک صد بار، صلوات بفرستد، هفــتاد فــرشته او را در مــيان گيــرند و آن صلوات را براي رساندن به رسول الله- صلّي الله عليه و آله- از رفيق خود سبقت مي گيرند. »
" بحار الانوار، ج91، ص63 "

فرمانبرداري در مقابل دوستي

امام هادى سلام الله عليه:
مَن جَمَعَ لَكَ وُدَّهُ و رَأيَهُ فَاجمَعْ لَهُ طاعَتَكَ

هر كس نهايت دوستى و رأى[نيكش] را به تو عرضه كرد ، تو نيز نهايت فرمانبرىات را به او ابراز كن .

تحف العقول: ص 483 / ميزان الحکمه: ج13 ، ص316

سر راهت در انتظارم
برده هجرت، صبر و قرارم
جز ظهورت، اي گل نرگس
به خدا حاجتي ندارم
"يا مهدي (عجل الله)"