مَن اَحَبَّکَ نَهاکَ وَ مَن اَبغَضَکَ اَغراکَ؛کسي که تو را دوست دارد، از تو انتقاد مي کند و کسي که با تو دشمني دارد، از تو تعريف و تمجيد مي کند.
عَوِّدْ لِسانَكَ لينَ الْكَلامِ وَ بَذْلَ السَّلامِ، يَكْثُرْ مُحِبّوكَ وَ يَقِلَّ مُبْغِضوكَ؛
زبان خود را به نرمگويى و سلام كردن عادت ده، تا دوستانت زياد و دشمنانت كم شوند.
صديقُ کلُّ امرئٍ عَقلُهُ و عَدُوُّهُ جَهلُهُ؛
دوست هرکسي عقل اوست و دشمن هر کس ناداني اوست.
اَلنّاسُ أعداءُ ماجَهِلوا؛مردم، با آنچه نمى دانند دشمن اند.
اَلتَّوَكُلُّ عَلَى اللّهِ نَجاةً مِن كُلِّ سوءٍ وَ حِرزٌ مِن كُلِّ عَدُوٍّ؛توكل بر خداوند، مايه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است.
إِنَّ مِنْ أَكْبَرِ السِّحْرِ النَّمِيمَةَ يُفَرَّقُ بِهَا بَيْنَ الْمُتَحَابَّيْنِ وَ يُجْلَبُ الْعَدَاوَةُ عَلَى الْمُتَصَافِيَيْنِ وَ يُسْفَكُ بِهَا الدِّمَاءُ وَ يُهْدَمُ بِهَا الدُّورُ وَ يُكْشَفُ بِهَا السُّتُورُ وَ النَّمَّامُ أَشَرُّ مَنْ وَطِئَ الْأَرْضَ بِقَدَمٍ
از بزرگترين جادو، سخن چينى است؛ زيرا با سخن چينى، ميان دوستان جدايى مى افتد، دوستان يكدل با هم دشمن مى شوند، به واسطه آن خونها ريخته مى شود، خانه ها ويران مى گردد و پرده ها دريده مى شود. سخن چين، بدترين كسى است كه روى زمين راه مى رود.
لا تَسُبُّوا الناسَ فَـتَـكتَسِبُوا العَداوَةَ بَينَهُم ؛
به مردم ناسزا نگوييد، كه با اين كار در ميان آنها دشمن پيدا مى كنيد.
اَلكَـيِّسُ صَديقُهُ الحَقُّ وَ عَدُوُّهُ الباطِلُ؛
انسان زيرك، دوستش حق است و دشمنش باطل.
صِلَةُ الرَّحِمِ توجِبُ المَحَبَّةَ و َتَكبِتُ العَدُوَّ؛صله رحم، محبّت آور است و دشمنى را از بين مى برد.
كَثرَةُ المِزاحِ تُذهِبُ البَهاءَ وَ توجِبُ الشَّحناءَ؛
شوخى زياد، ارج و احترام را مى برد و موجب دشمنى مى شود.
من ظلم مظلمة أخذ بها في نفسه أو ماله أو ولده.
هر که ظلمي کند به سبب آن ظلم در جانش يا مالش يا فرزندانش گرفتار شود.
مَن أخَذَ لِلمَظلُومِ مِنَ الظّالِمِ کانَ مَعِيَ في الجَنَّةِ مُصاحِباً.
هر که داد ستمديده را از ظالم بگيرد در بهشت با من همنشين خواهد بود.