ألظُّلمُ يُزلُّ القَدَمَ وَ يَسلُبُ النِّعَمَ وَ يُهلِکُ الاُمَمَ.
ظلم قدم را مي لرزاند، نعمتها را سلب مي کند و امتها را به نابودي مي کشاند.
إيّاكَ و َالخَديعَةَ فَإِنَّ الخَديعَةَ مِن خُلُقِ اللَّئِيم
از فريب دادن بپرهيز. زيرا فريب، خوى فرومايگان است.
مَنْ اَصْبَحَ لا يَهِمُّ بِظُلْمِ اَحَدٍ غَفَرَ اللّهُ مَا اجْتَرَمَ؛
هر كس صبح كند و قصد ظلم كردن به كسى را نداشته باشد، خداوند جُرم و گناه او را مىبخشد.
ظَـلَمَ الْحَقَّ مَنْ نَصَرَ الْباطِلَهر كس باطل را يارى كند، به حق ستم كرده است.
مَنْ ظَـلَمَ ظُلِمَ؛هر كس ستم كند، ستم مىبيند.
لَيْسَ شَىْءٌ اُطيعَ اللّهُ فيهِ اَعْجَلَ ثَوابا مِنْ صِلَةِ الرَّحِمِ وَ لَيْسَ شَىْءٌ اَعْجَلَ عِقابا مِنَ الْبَغْىِ وَ قَطيعَةِ الرَّحِمِ؛
هيچ طاعتى نيست كه پاداشش زودتر از صله رحم برسد و مجازاتى سريعتر از مجازات ظلم و قطع رحم نيست
مَنْ باعَ نَفْسَهُ بِغَيْرِ نَعيمِ الْجَنَّةِ فَقَدْ ظَلَمَها؛
هر كس خودش را جز به نعمت بهشت بفروشد، براستى كه به خويشتن ظلم كرده است.
يا بُنَىَّ ... اِذا دَعَتْكَ القُدْرَةُ عَلى ظُلْمِ مَنْ هُوَ دونَكَ فَاذْكُرْ قُدْرَةَ اللّهِ عَلَيْكَ؛
فرزندم ... هرگاه قدرت، تو را به ظلم بر زيردستت فرا خواند، قدرت خدا را بر خودت به يادآور.
مَنْ اَشْفَقَ عَلى نَفْسِهِ لَمْ يَظْلِمْ غَيْرَهُ؛
هر كس دلسوز خود باشد به ديگران ظلم نمىكند.
خَيْرُ الْمُلوكِ مَنْ اَماتَ الْجَوْرَ وَ اَحْيَى الْعَدْلَ؛
بهترين فرمانروا كسى است كه ظلم را از بين ببرد و عدل را زنده كند.
ليس من شيعتنا من ظلم الناس
از شيعيان ما نيست ، كسى كه به مردم ظلم كند.
اوصيكُما بِتَقْوَى اللّهِ... وَ كونا لِلظّالِمِ خَصْما وَ لِلْمَظْلومِ عَوْنا؛
شما را سفارش مى كنم به تقواى الهى... و دشمن ظالم و ياور مظلوم باشيد.
