معبودم!
متبرکم گردان به نامت
متبلورم گردان به عبادتت
متذکرم گردان به ذکرت
مرحمتم گردان به رحمتت
خدايا ، حکمت قدم هايي را که برايم بر ميداري بر من آشکار کن
تا درهايي را که بسويم مي گشايي ، ندانسته نبندم
و درهايي که به رويم ميبندي ، به اصرار نگشايم . . .
.
خدايا به فرشتگانت بسپار در لحظه لحظه نيايش خويش
“دوستان مرا از ياد نبرند . . .”
يادمان باشد پيمانى راکه در طوفان با خدا مى بنديم
در آرامش فراموش نکنيم . . .
به خدا گفتم : به من همه چيز بده ، تا از زندگي لذت ببرم
خداوند فرمود : به تو زندگي دادم تا از همه چيز لذت ببري . . .
يک دانه بذر ميليون ها دانه را با خود دارد. آيا وفور وغناي هستي را مي بيني؟
خداوند در وجود ما هم “روحش” را به امانت گذاشته است
اين همان “دانه الهي” است که بايد آنرا با عشق و ايمان آبياري کرد تا شکوفا گردد
