پدر در شعر فارسی - حسین دُرری جبری
نن تناور آن سرو سایه گستر کو
در این کویر تنم سوخت، سایه سر کو
به ریگ داغ بیابان فتاده ام از پا
در این جهنم سوزنده، سبزه ی ترکو
به هر کجا که نظر میکنم نمکزار است
ز تشنگی جگرم سوخت آب کوثر کو
هجوم فاجعه نزدیکتر زمن، به من است
در این میانه مرا جان پناه و سنگر کو
اسیر فتنه اهریمنان و دیوانم
فرشته ای که بشورد به فتنه و شر کو
در این زمانه دلواپسی، زمانه بیم
امید بخش دلم، یاور دلاور کو
فراز قله عمرم نشسته کرکس مرگ
به غیر طعمه شدن راه و چاره دگر کو
شاعر : حسین دُرری جبری
یرای سلامتی و تعجیل فرج آقا امام زمان (عج)...... صلوات
تاریخ : جمعه 94/2/4 | 4:11 صبح | نویسنده : سیما رمضانیان | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.