شعر رحلت پیامبر اکرم (ص)
هر کس خماری می و صهبا کشیده است
خود را به زیر سایه آقا کشیده است
دستی که بال های مرا التیام داد
من را به طوف گنبد خضرا کشیده است
او مهربانتر از پدرم قبل خلقتم
شصت وسه سال زحمت من را کشیده است
ما قوم و خویش آل عبا در قیامتیم
آقا عبای خود به سر ما کشیده است
ما را به دست فاطمه ی خود سپرده است
ما را دخیل چادر زهرا کشیده است
با گریه می رسد نسب ما به دخترش
او قطره را نواده ی دریا کشیده است
حالا کنار بستر او گریه می کنیم
با گریه های دختر او گریه می کنیم
محسن حنیفى(حسینیه)
برای سلامتی و تعجیل فرج آقا امام زمان (عج)...... صلوات
تاریخ : جمعه 93/9/28 | 3:45 صبح | نویسنده : سیما رمضانیان | نظر
.: Weblog Themes By Pichak :.